تصور کنید اواخر سال 2024 است، در کشورهای ثروتمند (توسعه یافته) تورم از اوج خود کاهش یافته است اما سرسختانه در سطوح بالایی باقی مانده است. حتی در حدود 4 درصد، بسیار بالاتر از سطحی است که اکثر بانک‌های مرکزی آن را قبول دارند.
دولت‌ها که به دلیل بدهی‌های هنگفتشان تحت فشار قرار گرفته‌اند، باید از درآمدهای گرانبهایشان برای پرداخت سود بدهی استفاده کنند، که همین سود بدهی هم به دلیل نرخ‌های بهره بالا در حال رشد است. تحول انرژی (تغییر از انرژی‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر) و افزایش مخارج دولتی به دلیل پیری جمعیت، به فشار مالی (هنجارهای مالی) دولت ها می‌افزاید.
افزایش مالیات‌ها از نظر سیاسی پر چالش است، بنابراین پول بیشتری چاپ می شود. تورم بالا می‌ماند و اعتبار دولت‌ها بیش از پیش زیر سوال می رود. بانکداران مرکزی متعجب می شوند که چگونه سلاح قدرتمند آن‌ها (یعنی نرخ بهره) تا این حد در هم شکسته است.