هزینه تثبیت قیمت دلار

هدف بانک‌ مرکزی در همه دولت‌ها این بوده که قیمت دلار را مهار کند. هدفی که این دولت و این مدیریت توانسته آن را محقق کند. می‌توان گفت این دولت در 8 ماه گذشته قیمت دلار را مهار کرده و نه تنها دلار گران نشده که حتی مقداری هم کاهش قیمت را ثبت کرده است. از دید دولت و مدیران بانک مرکزی این یک دستاورد است.

بله این یک دستاورد است. اما این دستاورد با چه قیمتی به دست آمده است؟ دولت در تمام این مدت منابع ارزی را صرف ثبات قیمت دلار کرده است. در نتیجه باید بتواند قیمت دلار را حداقل در کوتاه‌مدت ثابت نگه دارد. اما این دولت باید جواب دهد چه شد که سال گذشته فنر ارز دررفت و قیمت دلار به کانال 60 هزار تومان رسید؟ آن زمان این دولت مانع رشد قیمت دلار نشد و اجازه جهش قیمت دلار را داد. اما حالا با افتخار اعلام می‌کنند که ما مانع رشد قیمت دلار شدیم و حتی قیمت آن را کاهش هم داده‌ایم. در حالی که باید پرسید چرا سال گذشته اجازه دادید نرخ ارز تا این میزان رشد کند.

در سوال قبلی پرسیدید تا چه زمان این سیاست می‌تواند ادامه داشته باشد؟ تاکید می‌کنم تا آخرین دلاری که در ذخایر خارجی بانک مرکزی ^[3] وجود دارد و تا آخرین قطره نفتی که می‌توانیم صادر کنیم، قرار است منابع ما به هدر برود. یعنی یا صرف امور جاری شود و یا صرف مدیریت بازار ارز (بخوانید سوبسید به فرار سرمایه). دقیقا همانطور که در دولت احمدی‌نژاد حدود 700 میلیارد دلار درآمد ارزی به هدر رفت، همانطور که در دولت تدبیر و امید حدود 500 میلیارد دلار منابع ارزی از بین رفت. الان هم همین است. اکنون هم قرار است میلیاردها دلار منابع ارزی کشور هدر برود. تا کی این مساله ادامه دارد؟ تجربه نشان داده وقتی حساسیتی نسبت به هزینه‌کرد منابع ارزی وجود نداشته باشد تا مدت‌ها می‌توان این سیاست را ادامه داد منتها این سیاست علاوه بر اینکه از نظر تورمی، سیاست مضری است، بیماری هلندی ^[4] را هم به دنبال دارد. افرادی در دولت‌ها وجود دارند که مایلند این سیاست‌ها ادامه پیدا کند تا زمانی که منابع موجود به طور کامل هدر برود.