اما مسئله اصلی ما درآمد نفتی نیست بلکه مسئله اصلی هزینه‌کرد ارزی است. ما معمولا این ارز را در بازار تزریق می‌کنیم و این سیاستی است که بانک مرکزی دارد که صرف پرداخت سوبسید برای فرار سرمایه می‌شود.

ما می‌توانستیم بهترین و پیشرفته‌ترین زیرساخت‌های دنیا را در کشور داشته باشیم؛ نه با درآمد ارزی مثل قبل از انقلاب بلکه با درآمد ارزی ۲۰ سال گذشته هم می‌توانستیم بهترین شرایط زیرساختی را در تاریخ ایران داشته باشیم؛ اما از ارز برای واردات در جهت تخریب تولید ملی و برای پرداخت سوبسید به فرار سرمایه استفاده کردیم به صورتی که هر کس از ایران فرار کرده به نفعش تمام شده است.

بانک مرکزی باید بپذیرد مسئول سیاست پولی کشور است و در بازار ریال قدرت دارد اما قدرتی در بازار ارز ندارد. وقتی اهداف بانک مرکزی دوگانه درنظر گرفته می‌شود شکست می‌خورد، همانطور که ما واقعا طولانی‌ترین دوره شکست سیاست‌های ارزی را در تاریخ بشر داشتیم زیرا 45 سال است که بانک مرکزی ادعایی می‌کند که در آن ناموفق بوده است.