اقتصاد کلان شاخه‌ای از علم اقتصاد است که به بررسی عملکرد اقتصاد در سطح کلان و ملی می‌پردازد. به جای تمرکز بر رفتار واحدهای کوچک اقتصادی مانند افراد و بنگاه‌ها (مانند اقتصاد خرد)، اقتصاد کلان به بررسی متغیرهای کلان اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP)، نرخ تورم، نرخ بیکاری، رشد اقتصادی، تراز تجاری و غیره می‌پردازد.

اهمیت اقتصاد کلان:

اقتصاد کلان به ما کمک می‌کند تا:

•  عملکرد کلی اقتصاد را درک کنیم: با بررسی شاخص‌های کلان، می‌توانیم وضعیت کلی اقتصاد یک کشور یا منطقه را ارزیابی کنیم.
• روندهای اقتصادی را پیش‌بینی کنیم: با تحلیل داده‌های اقتصادی و استفاده از مدل‌های کلان، می‌توانیم روندهای آتی اقتصاد را پیش‌بینی کنیم.
• تأثیر سیاست‌های دولت را ارزیابی کنیم: سیاست‌های پولی و مالی دولت تأثیر زیادی بر اقتصاد دارند و اقتصاد کلان به ما کمک می‌کند تا این تأثیرات را درک کنیم.
• تصمیمات اقتصادی بهتری بگیریم: دانش اقتصاد کلان به افراد، کسب‌وکارها و دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کمک می‌کند.

شاخص‌های کلان اقتصادی (Key Macroeconomic Indicators):

شاخص‌های کلان اقتصادی، داده‌های آماری هستند که وضعیت اقتصاد یک کشور را در سطح کلان نشان می‌دهند. برخی از مهم‌ترین این شاخص‌ها عبارتند از:

تولید ناخالص داخلی (GDP – Gross Domestic Product): ارزش کل کالاها و خدمات نهایی تولید شده در یک اقتصاد در یک دوره زمانی مشخص (معمولاً یک سال). GDP مهم‌ترین شاخص برای اندازه‌گیری اندازه و رشد اقتصاد است.

نرخ تورم (Inflation Rate): نرخ افزایش سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات در یک اقتصاد در طول زمان. تورم بالا می‌تواند باعث کاهش قدرت خرید پول شود.

نرخ بیکاری (Unemployment Rate): درصد نیروی کار فعال که بیکار هستند و به دنبال کار می‌گردند. نرخ بیکاری بالا نشان‌دهنده وضعیت نامطلوب اقتصادی است.

تراز تجاری (Trade Balance): تفاوت بین ارزش صادرات و واردات یک کشور. مازاد تجاری (صادرات بیشتر از واردات) و کسری تجاری (واردات بیشتر از صادرات) می‌تواند بر ارزش پول ملی تأثیر بگذارد.

نرخ بهره (Interest Rate): نرخی که بانک مرکزی به بانک‌های تجاری برای وام دادن پول تعیین می‌کند. نرخ بهره بر هزینه‌های استقراض و سرمایه‌گذاری در اقتصاد تأثیر می‌گذارد.