بلاکچین (Blockchain) به زبان ساده، یک دفتر کل دیجیتال توزیع‌شده و غیرقابل تغییر است که اطلاعات را به صورت بلوک‌هایی به هم پیوسته ذخیره می‌کند. هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها یا داده‌ها است و به بلوک قبلی خود متصل می‌شود و یک زنجیره (Chain) را تشکیل می‌دهد.

برای درک بهتر بلاکچین، آن را مانند یک دفتر ثبت اسناد تصور کنید که به جای نگهداری در یک مکان مرکزی، نسخه‌های متعددی از آن در بین کامپیوترهای مختلف در یک شبکه توزیع شده است. هر تغییری در این دفتر ثبت، باید توسط اکثریت اعضای شبکه تأیید شود، که این امر امنیت و شفافیت بالایی را فراهم می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی بلاکچین عبارتند از:

تمرکززدایی (Decentralization): اطلاعات در یک مکان مرکزی ذخیره نمی‌شود، بلکه در بین اعضای شبکه توزیع می‌شود. این امر باعث افزایش امنیت و مقاومت در برابر سانسور می‌شود.

شفافیت (Transparency): تمام تراکنش‌ها در بلاکچین قابل مشاهده هستند، اما هویت افراد معمولاً با استفاده از رمزنگاری محافظت می‌شود.

امنیت (Security): استفاده از رمزنگاری و مکانیسم‌های اجماع، امنیت بالایی را برای بلاکچین فراهم می‌کند و تغییر اطلاعات را بسیار دشوار می‌کند.

تغییرناپذیری (Immutability): پس از ثبت یک تراکنش در بلاکچین، تغییر آن بسیار دشوار و تقریباً غیرممکن است.