راه مقابله با وضعیت موجود پذیرش واقعیت‌هاست. در واقع در چند جنبه با دولتی انکارگر رو به رو هستیم. اول اینکه مسئولان می‌گویند وضعیت نقدینگی امروز بد نیست و دولت رو به اصلاح گام برمی دارد، اما می‌دانیم که به هیچ عنوان چنین ادعایی صحت ندارد. دیگر اینکه می‌گویند رشد نقدینگی تاثیری بر تورم ندارد، این گزاره نیز جزو مهملات اقتصادی است.
چهار دهه تورم مزمن ۱۸ تا ۲۰ درصدی اقتصاد ایران را در تنگنایی بی‌سابقه قرار داده است. رشد پایین اقتصادی، کاهش سرمایه‌گذاری، وابستگی به نفت و نوسانات بزرگ نرخ ارز، از جمله پیامد‌های همین تورم مزمن هستند.
به گزارش فرارو، اخیرا وضعیت به مراتب بحرانی‌تر نیز شده است. تورم نقطه‌به نقطه از ۴۱ درصد در سال ۱۴۰۰ به ۴۸ درصد در سال ۱۴۰۱ رسیده است. این امر یعنی از میانگین تورم ۲۰ درصدی نیز عبور کرده‌ایم. همزمان رشد حجم نقدینگی در فاصله سال‌های ۹۷ تا ۱۴۰۰ به ۵۰ درصد رسیده و این مقدار در ۷ ماه اول سال جاری به ۵۶.۳ درصد رسیده است.
مجموع این آمار‌ها نشان می‌دهند که کشور با یکی از سخت‌ترین تجربیات تاریخی خود مواجه شده، اما مسئولان تاکید دارند که اوضاع رو به راه است. آن‌ها تاکید دارند که تورم مهار شده و حجم نقدینگی نیز تحت کنترل می‌باشد.
حال بیش از هر زمان دیگری مساله جدی این است که در میانه این آمار‌های نگران‌کننده از افزایش حجم نقدینگی در کشور و تکذیب دولتی‌ها، اقتصاد ایران به چه سمتی پیش خواهد رفت؟ فرارو، در راستای بررسی این مساله با علی سعدوندی تحلیلگر مسائل اقتصادی و وحید شقاقی شهری، اقتصاددان گفتگو داشته است.