دکتر سعدوندی، استادیار سابق بانکداری و فاینانس دانشگاه استرالیایی وولونگونگ در شهر دبی، در صحبت با سامان بین، اظهار داشت: دولت سیاست‌های انبساطی بودجه‌ای را سرلوحه کار خود قرار داده و در بودجه ارائه شده هم با رشد هزینه‌ها و دریافت نکردن شواهدی مبنی بر تحقق و دریافت عواید حاصل از فروختن نفت از یک سو و تمرکز بر ایجاد طرح‌های عمرانی در اندک ماه‌های باقیمانده از دیگر سو؛ به نظر می‌رسد در پنج ماه ابتدایی سال ۱۴۰۰، نه تنها افزایش پایه پولی و نقدینگی را درپیش‌رو داریم، بلکه دولت بعدی با کسری بودجه‌ای بیش از پیش بینی در ادامه سال مواجه می‌شود.

این کارشناس بازار سرمایه گفت: تورم در اوایل دهه پنجاه به دلیل فروختن ارز حاصل از صادرات نفت به بانک مرکزی و بالا بردن حقوق و دستمزدها به تبع آن، در ایران نهادینه شد. عطش برای توسعه زودتر و افزایش چشمگیر واردات کالا با نرخ ارز یکسان (ورود ارز به میزان چشمگیری در راستای کنترل تورم) منجر به کم شدن تولید داخلی و در نتیجه به وجود آمدن بیماری هلندی و ماندگاری طولانی مدت آن در کشور است.
با توجه به تفکرات این کارشناس، برای کشور ما که بر مبنای صادرات منابع، تامین ارز شکل می گیرد، دو راهکار برای مقابله با این معضل موجود است. عدم ورود ارز حاصل از صادرات ثروت به اقتصاد و جداکردن بودجه ارزی از ریالی.