رویکرد صحیح سیاست‌گذاری صنعت خودرو

آیا عرضه خودرو در بازار فیزیکی بورس کالا سیاستی منطقی است؟

خودروسازان باید محصولات خود را به نرخ بازار به فروش برسانند، این فروش چه در حاشیه بازار و چه در بورس کالا عملی شود تفاوتی ندارد. اگر با توجه به شرایط انحصاری خودروسازان کشور فروش به نرخ بازار به سود قابل توجهی منجر شود می‌توان با وضع مالیات این سود را از شرکت‌ها دریافت کرد و در اختیار کل جامعه گذاشت. بدین طریق کارایی را افزایش یافته و عدالت را نیز درپی خواهد داشت.
زمانی که صحبت از نحوه فروش خودروسازان می‌شود نباید چند مساله اساسی در رابطه با این شرکت‌ها را فراموش کرد ازجمله انحصار چندلایه این شرکت‌ها که متاسفانه در این سال‌ها با دفاع دولت و حاکمیت از آن‌ها ایجاد شده است. با غیرقانونی اعلام کردن واردات خودرو این انحصار نیز تقویت شده است. اگرچه درحال حاضر کشور در شرایط تحریمی بوده و امکان واردات خودرو وجود ندارد، اما عدم وضع چنین قانونی می‌توانست به‌عنوان محرکی برای خودروساز عمل کند که درصورت عدم بهبود ارتقای کیفی و کمی امکان جایگزینی از سایر بازارهای دنیا هست.
البته موضوع انحصار چند شرکت بزرگ خودروساز تنها در مقابل شرکت‌های خارجی نیست و حتی اجازه شماره‌گذاری خودرو به تولیدکنندگان کوچک داخلی نیز داده نمی‌شود. سال گذشته شاهد رونمایی از خودرو یوز توسط رئیس‌جمهور کشور بودیم اما هیچ‌گاه این خودرو شماره‌گذاری نشد و به بازار نیامد، درحالی که اگر اجازه فعالیت خودروسازان کوچک و حتی کارگاهی و ورود محصولات این مجموعه‌ها به بازار باشیم به تدریج زمینه رشد کیفی صنعت خودرو مهیا می‌شود. رسیدن به تولید خودرویی با کیفیت، کاری پیچیده نیست، اما انتخاب سیاست‌گذاران کشور و انحصار عامل افت کیفیت بوده است. درواقع کیفیت پایین و قیمت بالا یک انتخاب از سوی سیاست‌گذار بوده که باید تغییر کند.